1406. Februar 22.
447
claghers unde des ricliters. Were ok, dat nien enen Wurster an bosheyt begrepe binnen edder bulen Bremen, dar se des mechticb sin, so scholden de Bremere eren boden senden in dat land tho Würsten unde scholden nicht den misdeder vor richten tho dem dode binnen den neghesten neghen daghen darna, dat se den Würsteren dat untboden hedden. Were ok, dat en den anderen dar gheslaghen hedde, a ) unde würde he vorevluchtich ute deme lande und sin gud in deme lande bleve, so scholde men den doden betalen van des vorevluchtighen gude vor XX mark Bremer. Were ok, dat sin gud nicht so gud en were, dat men den doden mochte darvan ghelden, so en scholde he nicht binnen de stad tho Bremen noch in dat land tho Wursten komen, de dode en were degher und all betalet. Were ok, dat yemant den anderen berovede enes oghen, der nese, ener hant, enes votes, de scholde dat beteren myt X marken. Vortmer, vor affsnydinghe enes oren V mark, vor ene hovet wünden ene mark, vor ene stoc lemede VI mark, vor helpende lemede dre mark, vor wunden by der borst dre verdinghe, vor ene vleisehwünden ene halve mark, vor blot- losinghe dre scilling. Were ok, dat yemant uppe de Wesere edder uppe de groten Ghestene wolde buwen, dat schullen de Bremere myt uns und wy myt den Bremeren weren und keren myt alle unser macht. 4 ) Vortmer, welc man syn gud tho borghe deyt, de schal dat mandende wesen van dem ghennen, deme he dat ghedan hefft und van anders nemande. Were ok, dat dar claghe äff queme, so scholde deme cleghere vül sehen na rechte der stede, dar de claghe schude. Were, dat dar rechtes würde gheweighert, dat schal men betughen myt twen Würsteren und myt enen borghere van Bremen, dat bederve umberuchtede lüde weren, also schulden de Bremere dat wedder bewysen myt twen Bremeren unde myt enen Würsten, so mochte malk syne schuld manen, wor he künde. Vortmer, myt sulken tfighen schal men liker wijs tughen betakle schult. Wy Würstere wyllet de Bremere und de Bremere schullet uns Wärsteren leff hebben und gunstich wesen, also uns sulven. 2 ) Ok schullen alle de olden breve, de unse olderen unde de Bremere thosamende gheven hebbet, bliven by erer vullen macht, also dat desse nyen breve den breven tho neuen schaden schullen komen. Vortmer schal men desse breve vornyen, wanne se voroldet, und de rad tho Bremen edder de sesteyn radgheven des landes tho Wursten des begherende synt, unde so schulle wy en unde se uns andere breve gheven van desser sulven breve lüde, de alle desse vorscreven stucke und articule inneholden, unde dat schal unser en den anderen vorlenghen, beteren unde unvor- broken unde nycht körten. Alle desse articule und en yuwelik besunderen love wy sesteyn ratgheven vorbenompt, menheit, lantlude und alle de ghene, de brotetende synt in dem lande tho Würsten stede und vast tho haidende unvorbroken sunder
Orig. hede.