1363. Mai 5.
167
Diffinitio Dar spreke we her Jan unde her Hinrik umme vor recht: moghet de
partium borghere dat bewisen, dat yt besünet sy, de greve unde de sine moghen se dar
utrarum- nicht mer umme beclaghen, unde dyt sülve vulbordet ok des greven sateslüde. lue super
vnr.
£ articu- Vortmer so claghet de van Bremen, dat des greven voghet nomen lieft
1 s j um eD eneme erer borghere vyer perde unde eynen volen, de so afgherovet scheiden wesen
eneme des greven manne.
Diffinitio Dar spreke we her Jan unde her Hinrik up vor recht: lieft de borgher de
3remensi- P erc ^ e ^ n weren hat eynen dach unde meneghen, unde heft de voghet en de perde im super nomen sunder richte, he schal de perde weder brynghen in dat richte, dar he se £°articulo. nam? un( J e schal se dar myt rechte utwinnen.
Diffinitio Dat neghede stücke vulborde wy her Albert erzebiscop to Bremen, also dat
S^u- gescheyden is.
er IX 0 ar- ticulo.
. u9 articu- Vortmer claghet de rad unde de borghere van Bremen, dat Hermen Winkel
1 suTm 611 ' ere ^ or g' nei ' s }" c ^ ot gheslaghen dor des greven herschap, unde to hus, dar ok eyn schrichte af worde wente in sine herschap. Unde de lüde de deme schrichte volgheden, vanghen worden in siner herschap, unde des greven lüde dar nicht to en deden, also se van rechte scholden na lüde der sunesbrive, de se tosamene gheven hebbet.
Diffinitio Dar spreke we up vor recht, unde spreket deme greven aver dat sülve recht,
tremens! 1 - ^ at eme 0Yervun ^ en heft pi'ovest Kersten van Delmenhorst in sinen breven, also um super se dat utwiset.
X°
Edele here van Bremen, desse claghe dy hyr vorscreven stad, de claghet de rad unde de borghere van Bremen uppe greven Gherde van der Hoye, unde dar hebbe wy her Jan Klenkok unde her Hinrik Grüningh vorbenumpt recht up ghesproken, an juwen hulden, ofte gy yt uns vulborden willet, unvorteghen erer breve, eres rechtes, unde ok erer anderen claghe de se jeghen den greven hebbet.
Primus Dit sin de claghe, de we greve Gherd van der Hoya claghet uppe de van
articulus
3herhardi Bremen.
:omitis de To c j em irsten male, dat we myt den van Bremen sittet in eyner guden
^°- a " stine, de bebrivet unde beseghelt is, unde wy ere bodeschap to uns ghenomen hadden, unde se uns segheden, se wolden gude nabur wesen, hyr en bynnen sint se mit vorsateden dinghen reden ute Bremen, unde inte Bremen, unde hebbet uns unsen sten ghenomen, den we koft hadden umme unse penninghe, unde hebbet