Druckschrift 
Die mittelalterlichen Rechtsquellen der Stadt Bremen / Karl August Eckhardt
Entstehung
Seite
240
Einzelbild herunterladen
 

Stnbticdjt »Ott 1433.

id ghesat is de scal upboren tyns edder de vrucht van deme wicbelede na der tid in deme iare dat he to pande holden hevet. Wonede he ok dar ynne ofte wolde he dar ynne wonen, so scolde he eme van twintich marcken der schulde geven ene marck. Were ok der sculde mer edder myn, darvan scolde he gheven yo also sik dat gheborede; desset scolde waren also lange, went id ghelost wurde edder eme gheweldighet wurde to syneme egendome, also alse Stades recht is.

II 71.

So wor en man sculdich is, unde erve heft bynnen wicbelede, unde dat vorkoft, unde uplet bynnen ver bencken to rechter dingtid, vreschede dat de ghenne, deme he sculdich is, de mach dat erve bispraken bynnen iare unde bynnen dage, dat is en iar unde ses wekene unde dre daghe, so he syner sculde vullenkomen moghe.

II 72.

Leghe en man seek, unde is he sculdich, unde sendet he boden, den he sculdich is, alsulke boden dar he des mede vullenkomen mach, unde wil myt eme rekenen, unde en wil de andere nicht to eme komen, unde sterft he, syne erven en Scholen van der schult nene not lyden, id en were also, dat de man seek wurde edder nicht gan en mochte, unde nicht to hus en were, mochte he dat tughen, he blift des ane schaden.

II 73.

St IV 92 So we scult vordert up enen man, de nicht gelden en mach noch

borghen setten ume de schult, de voget edder de vrone scal eme den man antworden vor syn gelt, unde den mach he holden unde bewaren ghelik enen vangenen vor syn gelt ofte sculde, ene unvorderft an syner sund, unde de scal sik sulven spisen. Let he ene ok gan myt willen, dat he eme dach gift, ofte entlopt he eme sunder synen dank, darmede en is he nicht leddich, aldewile dat he eme nicht ne gelt. Men en scal ok nene vrowen to pande geven vor gelt, de nicht gelden en mach; mer men orlovet deme manne ere overste cleyt to allen tiden, so lange went he syn gelt hevet.

II 74.

Sl IV 18 Ok en mach nen man den anderen bereden myt erve edder myt gude,

dat buten wicbelde gheleghen is, id en sy myt willen des ghenen, deme he sculdich is.

II 75.

2( IV 37 So we bekümmert, also en recht is, perde edder quik dat levendich is,

sterft id, eer id eme weidiget were, den scaden schal de hebben den id syn

II 71. ©. 104. 23gt. 23 21rt. II 44.

II 72. (5i ©. 105. 23gl. 23 2lrf. III 11.

II 73. ßj. @. 105. 33gl. 23 2Irt. III 8.

II 74. ©. 106. 23gl. 23 2Irf. II 33.

II 75. & S. 106. 23gl. 23 21rf. I 54.

31IV 20

?l IV 82

240